Vorm van tijdsafwijking (anachronie) in de vertelwijze waarbij van een bepaalde tijdsduur sprake is. De duratieve anachronie staat tegenover de punctuele anachronie, waarbij slechts één moment uit het verleden of de toekomst wordt opgeroepen. Een voorbeeld van duratieve anachronie kan men vinden in Oek de Jongs
Opwaaiende zomerjurken (1979...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0005.php
Vorm van tijdsafwijking (anachronie) in de vertelwijze waarbij van een bepaalde tijdsduur sprake is. De duratieve anachronie staat tegenover de punctuele anachronie, waarbij slechts één moment uit het verleden of de toekomst wordt opgeroepen. Een voorbeeld van duratieve anachronie kan men vinden in Oek de Jongs
Opwaaiende zomerjurken (1979...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0005.php
Etym: Lat. durare = duren. - Aspect van het gebruik van tijd en wel een vorm van tijdsafwijking (anachronie) in de vertelwijze waarbij van een bepaalde tijdsduur sprake is. De duratieve anachronie staat tegenover de punctuele anachronie, waarbij slechts één moment uit het verleden of de toekomst wordt opgeroepen. Een voorbeeld van duratiev...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_03350.php
Etym: Lat. durare = duren. - Aspect van het gebruik van tijd en wel een vorm van tijdsafwijking (anachronie) in de vertelwijze waarbij van een bepaalde tijdsduur sprake is. De duratieve anachronie staat tegenover de punctuele anachronie, waarbij slechts één moment uit het verleden of de toekomst wordt opgeroepen. Een voorbeeld van duratiev...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_03350.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.
